Henryk Kaliś
Absolwent Wydziału Elektrycznego Akademii Górniczo–Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Ukończył studia podyplomowe o tematyce Rynek Energii Elektrycznej Ciepła i Gazu.

Opracował i wdrożył w ZGH „Bolesław” SA system nadzoru nad poborem energii elektrycznej oraz zorganizował i od lipca 2002 r. kieruje Działem Zarządzania Energią Elektryczną. Prowadzi rynkowe zakupy energii elektrycznej i na bieżąco bilansuje jej zapotrzebowanie. Od 2004 r. uczestniczy w pracach Komitetu Rynek przy Polskim Komitecie Energii Elektrycznej. Jest inicjatorem powołania i współorganizatorem Forum Odbiorców Energii Elektrycznej i Gazu, które zostało utworzone przez 11 organizacji branżowych reprezentujących polski przemysł. Aktualnie pełni funkcję przewodniczącego Forum. Jest również członkiem zarządu Izby Energetyki Przemysłowej i Odbiorców Energii i Przewodniczącym Zespołu Ekspertów ds. Energetyki przy Hutniczej Izbie Przemysłowo Handlowej. Jego praca i uzyskiwane efekty zostały wysoko ocenione przez miesięcznik gospodarczy „Nowy Przemysł” poprzez dwukrotne przyznanie wyróżnienia za wkład w tworzenie wolnego rynku energii elektrycznej w Polsce.

Rafał Kobyłecki
Absolwent Tokyo University of A&T oraz Politechniki Częstochowskiej, gdzie obecnie jest zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Katedrze Inżynierii Energii na Wydziale Inżynierii Środowiska i Biotechnologii. Ukończył studia podyplomowe z zakresu marketingu i zarządzania w specjalności „Finansowe Problemy Zarządzania Przedsiębiorstwem”.

Jego zainteresowania zawodowe obejmują zagadnienia z zakresu energetyki i inżynierii środowiska, przede wszystkim dotycząc nowoczesnych i niskoemisyjnych technologii konwersji energii, spalania, zgazowania i pirolizy paliw kopalnych i odnawialnych, technologii przygotowania paliw, diagnostyki i optymalizacji pracy urządzeń energetycznych, zwłaszcza kotłów przemysłowych, badań procesów fluidyzacji i hydrodynamiki warstw fluidalnych, technologii ograniczania emisji stałych i gazowych substancji niepożądanych z procesów konwersji energii (SO2, pył, NOx, Hg, CO2, itp.) oraz promocji zrównoważonego rozwoju w celu osiągnięcia synergii energetyki, ochrony środowiska i rolnictwa.

Swoje doświadczenie zdobył w dotychczasowej działalności naukowo-dydaktycznej oraz ścisłej współpracy z przemysłem, czego efektem jest ponad 100 prac, w tym wdrożenia przemysłowe, patenty i zgłoszenia patentowe. W latach 2008-2010 uczestniczył jako niezależny ekspert i recenzent projektów składanych do Komisji Europejskiej w Brukseli w ramach 7. Programu Ramowego. Jest recenzentem artykułów publikowanych w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych, w tym znajdujących się na tzw. Liście Filadelfijskiej. Nagrodzony szeregiem wyróżnień i nagród, w tym międzynarodowych.

Był lub jest członkiem wielu organizacji naukowych, m.in. Society of Chemical Engineers of Japan, Komisji Energetyki Oddziału PAN w Katowicach, Sekcji Spalania Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN. Od 2007 r. z ramienia Rektora Politechniki Częstochowskiej jest koordynatorem Sekcji Spalania Fluidalnego Międzynarodowej Agencji Energii, IEA-FBC.

Dr inż. Krzysztof Rzymkowski
Od ukończenia Politechniki Warszawskiej związany z techniką jądrową. (Zakład Doświadczalny Biura Urządzeń Techniki Jądrowej – później POLON, Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych w Dubnej, Comitato Nazionale per l’Enegia Nucleare Centro Ricerche della Casaccia, Instytut Badań Jądrowych Świerk oraz PAA). Przez 15 lat był inspektorem Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej. Jego rejonem inspekcyjnym był tzw. daleki wschód (Department of Safeguards Operation A), a w szczególności Japonia (w której sumując okresy inspekcji spędził 5 lat), Korea Północna, Indonezja.

Aktualnie jest sekretarzem generalnym SEREN Stowarzyszenia Ekologów na Rzecz Energii Nuklearnej oraz redaktorem naczelnymi Kwartalnika EKOATOM.

Maciej Stryjecki
Absolwent ochrony środowiska na Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie. Od 10 lat zajmuje się zawodowo zagadnieniami ochrony środowiska i energetyki odnawialnej. Były doradca 4 ministrów środowiska, Szef gabinetu Ministra Środowiska w latach 2003-2004. Był jednym z pomysłodawców i założycielem Polskiej Izby Gospodarczej Energii Odnawialnej, którą zarządzał jako Dyrektor Generalny przez ostatnie 4 lata. W tym czasie był współautorem wielu rozwiązań prawnych tworzących ramy prawne i ekonomiczne polskiego rynku energetyki odnawialnej. Stale współpracował jako ekspert z Rządem i Parlamentem RP. Był współorganizatorem i uczestnikiem licznych konferencji, warsztatów i seminariów dotyczących zagadnień związanych z wykorzystaniem OZE. Autor przewodnika dla inwestorów „Szacowanie ryzyka środowiskowego w trakcie realizacji inwestycji w energetyce wiatrowej”. Obecnie prowadzi własną działalność biznesową pod marką S Konsulting. Specjalizuje się w doradztwie inwestycyjnym, lobbingu zawodowym oraz zarządzaniu projektami. Jest jednym z fundatorów i Prezesem Zarządu Fundacji na rzecz Energetyki Zrównoważonej.

Tadeusz Szulc
Uczestnik wielu dyskusji dotyczących zarówno kształtu rynku energii, jak i kondycji polskiej energetyki. Inspirator wielu ciekawych polemik. Gorący zwolennik wdrażania rozwiązań, które są poprzedzone szeregiem symulacji pozwalających prześledzić konsekwencje różnych działań i wyborów.

Swoją karierę zawodową rozpoczął w Zakładzie Energetycznym Bydgoszcz, gdzie pełnił między innymi funkcję kierownika Wydziału Handlowej Obsługi Odbiorców i Kontroli Zbytu Energii Elektrycznej. Pracując tam, był równocześnie członkiem wielu ogólnopolskich zespołów konsultacyjno-opiniotwórczych, między innymi: przewodniczącym Krajowego Zespołu ds. Rozwoju Systemów Bilingowych, członkiem Międzyresortowej Komisji ds. Ujednolicenia Rozliczeń Energii Elektrycznej i Gazu. Kierując firmą INFORMA był współautorem kilkudziesięciu rozwiązań informatycznych dla zakładów energetycznych. Rozwiązania te przez wiele lat eksploatowało większość zakładów energetycznych w Polsce. Był, między innymi, wiceprezesem ds. energetyki w Infovide-Matrix SA, dyrektorem ds. rozwoju i przekształceń Sektora Utilites w Sygnity SA, dyrektorem handlowym w SPIN SA oraz wiceprezesem zarządu w Telmax SA. Od czerwca 2009 r. pracuje jako Doradca Biznesowo-Informatyczny oraz Menadżer ds. Rozwoju wspierając swoją wiedzą i doświadczeniem szereg firm energetycznych lub świadczących usługi dla tego sektora. Jest absolwentem Wydziału Elektrycznego Akademii Techniczno-Rolniczej im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy (obecnie Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy).

Dr hab. inż. Grzegorz Wielgosiński
Zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego Politechniki Łódzkiej. Kierownik Zakładu Technik Inżynierii Środowiska w Katedrze Inżynierii Środowiska na Wydziale Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska Politechniki Łódzkiej.

Autor 3 monografii, 60 rozdziałów w monografiach, 80 publikacji w czasopismach polskich i zagranicznych, ponad 300 wystąpień (referatów i posterów) na konferencjach naukowych oraz 13 patentów i 2 Polskich Norm. Zajmuje się zagadnieniami ochrony powietrza (oczyszczanie gazów odlotowych, rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń w atmosferze, zarządzanie ochroną powietrza), gospodarki odpadami (termiczne przekształcanie odpadów, plany gospodarki odpadami, paliwa alternatywne) oraz bezpieczeństwa i higieny pracy (prowadzi wykłady w tym zakresie dla studentów Politechniki Łódzkiej oraz Uniwersytetu Medycznego w Łodzi), a także zrównoważonego rozwoju.

Główne zainteresowania badawcze skupiają się na problemie powstawania i ograniczania emisji dioksyn (polichlorowanych dibenzo-p-dioksyn i polichlorowanych dibenzofuranów). W latach 2007-2011 członek Sekcji Spalania Komitetu Termodynamiki i Spalania Polskiej Akademii Nauk, a w latach 2011-2015 członek Komitetu Inżynierii Środowiska Polskiej Akademii Nauk. Od 2009 r. jest ekspertem Waste-to-Energy Research and Technological Council Europe (WtERT Europe) z siedzibą w Niemczech.

Krzysztof Żmijewski
Autorytet w dziedzinie energetyki. Wieloletni menedżer i naukowiec. Zwolennik głębokiego analizowania i przeciwnik politykowania. Głos zdrowego rozsądku, którego bardzo będzie brakować. Krzysztof Żmijewski (ur. 9 września 1949 r. w Warszawie, zm. 28 października w Garwolinie) był profesorem Politechniki Warszawskiej, w której kierował Zakładem Budownictwa Ogólnego.

Był promotorem idei zrównoważonego rozwoju, gospodarki niskoemisyjnej, rozproszonych i odnawialnych źródeł energii oraz efektywności energetycznej. Walczył także o mechanizmy zapobiegające ucieczce energochłonnego przemysłu z Polski.

Przez lata starał się łączyć ze sobą dwa światy – nauki i biznesu. Nie bał się iść pod prąd i zabierać głosu w ważnych dla polskiej energetyki i gospodarki kwestiach. Zawsze miał przy tym swoje, głęboko przemyślane zdanie, którego potrafił bronić.

Prywatnie był niezwykle życzliwym i otwartym człowiekiem. Skrzyżowaniem pozytywisty i romantyka, który potrafił pisać wiersze, ale uważał, że najważniejsza jest praca u podstaw. Wysoko cenił i dbał także o dziedzictwo kulturowe Polski.

W latach 1991-1993 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Budownictwa nadzorującym kwestię efektywności energetycznej w sektorze budownictwa i gospodarki komunalnej. W latach 1993-1998 był prezesem Krajowej Agencji Poszanowania Energii. Od 1997 do 2000 r. reprezentował Polskę w Komitecie SAVE, pierwszym programie Unii Europejskiej, w którym uczestniczyła Polska.

W latach 1998-2001 zajmował stanowisko prezesa zarządu Polskich Sieci Elektroenergetycznych. W latach 2009-2014 był Sekretarzem Generalnym Społecznej Rady Narodowego Programu Redukcji Emisji i Społecznej Rady ds. Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej. W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju.

Od 2014 r. był sekretarzem generalnym Społecznej Rady ds. Zrównoważonego Rozwoju Energetyki przy Ministrze Gospodarki oraz współtworzył i przewodniczył Zespołowi ds. Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej na Obszarach Wiejskich przy Ministrze Rolnictwa.

Został odznaczony przez Prezydenta Polski Orderem Odrodzenia Polski, Polonia Restituta za wybitną służbę dla narodu w dziedzinie efektywności energetycznej.

Do ostatniego dnia był aktywny zawodowo. Odszedł po krótkiej chorobie w wieku 66 lat. Pozostawił kochającą żonę i trójkę dzieci oraz trójkę wnuków.