Taryfy wszystkich czterech przedsiębiorców pełniących funkcję tzw. sprzedawców z urzędu zatwierdzone przez Prezesa URE

W wyniku wnioskowanych przez przedsiębiorców, a zatwierdzonych w grudniu 2019 i styczniu br. przez Prezesa URE nowych taryf, w 2020 r. rachunki odbiorców energii w gospodarstwach domowych (grupa G11) będą wyższe o ok. 9 zł miesięcznie. Dla odbiorców w grupach taryfowych G12, zużywających znacznie więcej energii elektrycznej niż przeciętny odbiorca, nominalny wzrost opłat za energię będzie odpowiednio wyższy. Średni wzrost płatności dla wszystkich grup taryfowych w gospodarstwach domowych wyniesie 11,6%.

Zestawienia zmiany miesięcznych płatności dla gospodarstw domowych w 2020 r.

Szacunkowe wartości zmian na rachunkach obliczono dla odbiorców w gospodarstwach domowych dla średniego zużycia w kraju w 2018 r. (w przybliżeniu zestawienie odpowiada rocznemu zużyciu energii przez przeciętną 3 osobowa rodzinę, przy najczęściej stosowanym okresie rozliczeniowym; średnie zużycie w grupie G11 w Polsce wynosi 1773 kWh). Dla Tauron i PGE łączne skutki dla obiorców podano w przedziałach ze względu na istniejące jeszcze zróżnicowanie stawek opłat w poszczególnych obszarach.

W połowie grudnia Prezes Urzędu Regulacji Energetyki zatwierdził taryfę Operatora Systemu Przesyłowego (PSE), pięciu największych dystrybutorów energii elektrycznej (tj. PGE Dystrybucja, Tauron Dystrybucja, Enea Operator, Energa Operator, innogy Stoen Operator) oraz taryfę na sprzedaż energii sprzedawcy z urzędu – Tauron Sprzedaż. 30 grudnia zakończyły się postępowania w sprawie taryf dla spółek Enea i Energa Obrót, a dziś regulator zatwierdził taryfę PGE Obrót.

Każdy z czterech sprzedawców może wprowadzić nowe stawki opłat za energię elektryczną dla gospodarstw domowych, w stosunku do których będzie stosował taryfę zatwierdzaną przez Prezesa URE, najwcześniej po 14 dniach od ich opublikowania przez regulatora. Oznacza to, że Tauron Sprzedaż mógł wprowadzić podwyżki od 1 stycznia br., Energa Obrót i Enea od 14 stycznia br., a PGE Obrót od 18 stycznia br. Jednocześnie, nowe taryfy będą obowiązywały w terminach wnioskowanych przez przedsiębiorstwa: dla Enei i PGE Obrót – do 31 marca 2020 r., natomiast taryfy Energa Obrót i Tauron  Sprzedaż – do końca 2020 r.

Warto przypomnieć, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, przedsiębiorstwa energetyczne (dystrybutorzy i sprzedawcy) mogą wnioskować o zmianę obowiązującej w danym okresie taryfy zawsze wtedy, gdy uznają to za uzasadnione warunkami rynkowymi i zmianą kosztów prowadzenia działalności. W takich sytuacjach Prezes URE prowadzi postępowanie taryfowe dokładnie tak samo jak pod koniec każdego roku, analizując zasadność wnioskowanych przez spółki zmian. W przypadku odmowy zatwierdzenia taryfy skutkującej jej wzrostem, spółka powinna stosować w rozliczeniach z odbiorcami ostatnią zatwierdzoną taryfę.

Dla kogo taryfy?

• Taryfy zatwierdzane przez regulatora określają poziom cen energii elektrycznej dla gospodarstw domowych, które nie korzystają z ofert wolnorynkowych, a usługi sprzedaży świadczone są dla nich przez tzw. sprzedawców z urzędu, dla których Prezes URE zatwierdza taryfy (cztery spółki). Oznacza to korzystanie z ujednoliconej i podstawowej wersji usług.
• Każde gospodarstwo domowe może w dowolnej chwili skorzystać z innej oferty rynkowej – bardziej dopasowanej do swoich potrzeb lub specyfiki zużycia energii elektrycznej. Po przeanalizowaniu dostępnych ofert można zmienić sprzedawcę lub skorzystać z oferty wolnorynkowej swojego dotychczasowego sprzedawcy z urzędu. Mechanizm ten działa analogicznie jak w przypadku np. usług telekomunikacyjnych czy finansowych – wybieramy optymalne dla nas rozwiązania – pod względem kosztów i wygody korzystania.
• W Polsce energia elektryczna sprzedawana jest do ponad 15 mln gospodarstw domowych. Czterej sprzedawcy z urzędu, którym taryfy zatwierdza Prezes URE – tj. Enea, Energa Obrót, PGE Obrót i Tauron Sprzedaż – dostarczają prąd do ponad 13 mln gospodarstw domowych, z czego ponad 75% (9,7 mln) korzysta z cen taryfowych zatwierdzonych przez Prezesa URE, a 3,4 mln korzysta z innych wolnorynkowych cenników tych sprzedawców prądu[1].
• Pozostałe 2 miliony gospodarstw domowych to klienci innych spółek (np. innogy Polska, Tauron Sprzedaż GZE), dla których Prezes URE nie zatwierdza taryf. Oferty ponad dwudziestu spółek działających w całej Polsce można porównać korzystając z zestawienia udostępnianego przez URE.
• Łącznie ponad 35% gospodarstw domowych korzysta już z wolnorynkowych ofert sprzedawców energii. Sprzedawcy przeważnie oferują umowy terminowe, można się spotkać z różnymi okresami rozliczeniowymi lub dodatkowymi usługami w ramach umów, ale także dodatkowymi opłatami (jak np. opłata handlowa czy kary umowne za przedterminowe odstąpienie od umowy).
• Taryfy wszystkich dystrybutorów energii – czyli firm odpowiedzialnych za dostarczenie prądu do naszego domu oraz gwarantujących ciągłość dostaw – zatwierdza Prezes URE. Jest to obszar monopolu naturalnego, dlatego nad tymi kosztami czuwa Prezes URE, a taryfy te są zatwierdzane dla wszystkich rodzajów odbiorców (także klientów biznesowych z grup A, B i C).