Wsparcie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu: wytwórcy nie byli zainteresowani premią kogeneracyjną indywidualną (CHP)
W marcowym naborze na premię kogeneracyjną indywidualną nie wpłynęła do URE ani jedna oferta. Do rozdysponowania było ponad 17 mld zł dla dużych[1] nowych i znacznie zmodernizowanych jednostek kogeneracji. Maksymalna ilość energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, której sprzedaż mogła zostać objęta premią kogeneracyjną indywidualną wynosiła 72 TWh.
To już szósty (począwszy od września 2021 r.) nabór, który pozostaje bez rozstrzygnięcia z powodu braku zainteresowania wytwórców skorzystaniem z tego systemu wsparcia dedykowanemu dla jednostek kogeneracji o mocy zainstalowanej elektrycznej równej lub większej od 50 MW.
– W ramach uruchomionego w 2019 r. systemu wsparcia jednostek kogeneracyjnych obserwujemy powstawanie głównie mniejszych jednostek kogeneracji, które albo korzystają z – określanych corocznie w rozporządzeniu ministra ds. energii – premii gwarantowanych, albo uczestniczą – w organizowanych raz na kwartał – aukcjach. Wydaje się, że na obecnym etapie dyskusji nt. niezbędnej transformacji ciepłownictwa polskiego i jej możliwych kierunków, podejmowanie decyzji o budowaniu dużych jednostek kogeneracji opalanych gazem ziemnym będzie miało miejsce w ograniczonym zakresie – zauważa Rafał Gawin, Prezes URE.
- Informacje o wynikach naboru dostępne na stronie Biuletynu Informacji Publicznej URE.
- Ustawa o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji w 2019 r. wprowadziła nowy system wsparcia dla źródeł wytwarzających w jednym procesie technologicznym energię elektryczną i ciepło, przyznawane w jednej z czterech form, w zależności od grupy wytwórców dla której jest przeznaczone: a) premii gwarantowanej indywidualnej; b) premii gwarantowanej; c) aukcji; d) naboru.
- System ten zastąpił dotychczasowy mechanizm bazujący na formule świadectw pochodzenia z kogeneracji.
- Kogeneracja (produkcja w skojarzeniu) polega na wytwarzaniu energii elektrycznej i ciepła w najbardziej efektywny sposób, czyli w jednym procesie technologicznym. Istotną zaletą takiego procesu jest znacznie większy stopień wykorzystania energii pierwotnej zawartej w paliwie do produkcji energii elektrycznej i ciepła. Sprawność źródła wytwarzającego energię w skojarzeniu może przekraczać nawet 80% podczas gdy w procesie wytwarzania energii elektrycznej w elektrowni kondensacyjnej bardzo trudnym jest osiągnięcie 50% sprawności. Oznacza to, że efektywność energetyczna systemu skojarzonego może być nawet o 30% wyższa niż w procesie oddzielnego wytwarzania energii elektrycznej w elektrowni kondensacyjnej i ciepła w kotłowni.
[1] O mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 50 MW.
Źródło: Urząd Regulacji Energetyki
