Spadek średniej ceny energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym w drugim kwartale 2023 r.
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki opublikował informację w sprawie średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym w II kwartale 2023 r.
W stosunku do pierwszego kwartału br., średnia cena energii spadła o ponad 15 proc. i wyniosła 751,44 zł/MWh. W drugim kwartale 2023 r. nastąpiło przełamanie obserwowanego od dłuższego czasu wzrostu cen energii na rynku konkurencyjnym. Natomiast w ujęciu rok do roku obecna średnia cena energii elektrycznej na tym rynku jest o blisko 60 proc. wyższa niż w analogicznym okresie 2022 r.
Wykres 1. Średnia cena sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym od drugiego kwartału 2021 r. do drugiego kwartału 2023 r. (w zł/MWh)
Źródło: dane URE
***
- Średnia ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym obejmuje sprzedaż energii (wolumen sprzedaży oraz wartość sprzedanej energii) realizowaną przez wytwórców i spółki obrotu w konkurencyjnych segmentach krajowego hurtowego rynku energii elektrycznej – tj. do spółek obrotu w ramach kontraktów dwustronnych[1] oraz poprzez giełdy energii (TGE, EPEX SPOT SE i NORD POOL).
- W wyliczaniu średniej nie uwzględnia się sprzedaży energii na rynek bilansujący (ze względu na jego techniczny charakter).
- W przypadku skonsolidowanych pionowo grup kapitałowych do wyliczenia ceny został wzięty pod uwagę wolumen sprzedaży energii elektrycznej i wartość jej sprzedaży do spółek obrotu poza grupą kapitałową oraz na giełdę energii.
Więcej danych dotyczących średnich cen oraz wskaźników obliczanych i publikowanych przez Prezesa URE znajduje się w dziale: Energia elektryczna /Ceny, wskaźniki
[1] W przypadku skonsolidowanych pionowo grup kapitałowych brana jest pod uwagę sprzedaż do spółek obrotu poza grupę kapitałową.
Źródło: Urząd Regulacji Energetyki
Bez „rynku konkurencyjnego” i „darmowej zielonej energii odnawialnej” ceny były stabilne 160-260 zł/MWh przez wiele lat. Na żądanie byłego Prezesa URE Macieja B. wprowadzono obligo uczestnictwa w tymże rynku trwające około 3 lata do 3 listopada 2022. Uwzględniwszy niewielkie przesunięcie czasowe między przyczyną, a skutkiem dowody mamy, jak na dłoni. Przymusowa liberalizacja nie mogła się powieść ponieważ: zasada merit order nakazuje wybierać cenę zawsze najdroższą dla klienta. Owszem, teoretycznie rzekoma konkurencja miała wypierać z rynku elektrownie najdroższe, ale w każdej sytuacji klient płaci cenę max, zamiast średniej między max i min. Po drugie statystycznie efekt wypierania węgla przez OZE występuje znaczniej rzadziej, niż niedobór OZE ( wieje przez 1/3 roku, przez 2/3 jest flauta, przez pół roku jest noc, foto nie pokrywa wieczornych szczytów energetycznych). Potencjalni konkurencji nie mieli narzędzi technicznych do tworzenia konkurencji (brak wiatru i foto). Każda spekulacja (strach przed Putinem na rynku gazu) natychmiast przenosiła się na wszystkie elektrownie choćby i tańsze – bo nakaz wyboru ceny najdroższej jest podstawą pseudo giełdy, jej celem nie była konkurencja, tylko napędzenie leszcza do finansowania OZE, które dosłownie pasło się na wojnie zbierając marże zawsze 2-3 razy większe od górników. Sytuacja została uspokojona dzięki ustawie antyspekulacyjnej likwidującej sens giełdy (na szczęście).