Wiceminister Soboń pełnił swoje stanowisko w MRiT od 8 października 2021 r. Odpowiadał w resorcie za rozwiązania legislacyjne na rzecz rozwoju gospodarki niskoemisyjnej oraz koordynację polityk lokalnych.

– Bardzo dziękuję ministrowi Arturowi Soboniowi za zaangażowanie i pracę na rzecz rozwoju w Polsce technologii odnawialnych źródeł energii, w tym energetyki wiatrowej – powiedział Minister Rozwoju i Technologii, Piotr Nowak.

Jednym z kluczowych działań, za które odpowiadał Artur Soboń były prace legislacyjne nad nowelizacją ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (10 H) – nowela tzw. ustawy odległościowej oraz nowelizacją ustawy o charakterystyce energetycznej budynków.

Nowelizacja tzw. ustawy odległościowej

Celem nowelizacji ustawy z 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych jest wprowadzenie zmian w zasadach lokalizowania tego typu inwestycji w gminach, które wyrażają wolę lokowania takiej infrastruktury, a także „odblokowanie” rozwoju budownictwa mieszkalnego w sąsiedztwie elektrowni lądowych.

Zmiany przewidują zmniejszenie rygorów reguły określającej minimalną odległość elektrowni wiatrowej od zabudowań mieszkalnych i obiektów przyrodniczych. Ustawa z 2016 r. wprowadziła tzw. zasadę 10 H, według której lądowe elektrownie wiatrowe mogą być lokowane od zabudowań mieszkalnych w odległości co najmniej dziesięciokrotności wysokości elektrowni. W rezultacie budowa nowych elektrowni została bardzo utrudniona. Jednocześnie spowolniło to rozwój budownictwa mieszkalnego w sąsiedztwie już istniejących elektrowni.

Głównymi założeniami projektu są:

• zachowanie reguły 10 H, ale w szczególnych przypadkach to gminy będą decydować o wyznaczaniu lokalizacji elektrowni wiatrowych w ramach lokalnej procedury planistycznej;
• utrzymanie podstawowej zasady lokowania nowej elektrowni wiatrowej wyłącznie na podstawie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP);
• ostateczna lokalizacja elektrowni wiatrowej, w tym dopuszczalna odległość od zabudowań mieszkalnych, ma być weryfikowana i określana w ramach procedury wydawania przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla danej inwestycji na podstawie szczegółowego raportu oddziaływania na środowisko;
• wskazanie minimalnej odległości – co najmniej 500 m, którą trzeba będzie uwzględniać w MPZP, decyzjach środowiskowych oraz pozwoleniach na budowę.

Ważną zmianą, która przewiduje przygotowana nowelizacja jest możliwość lokowania budynków mieszkalnych w otoczeniu funkcjonujących już elektrowni wiatrowych (przy uwzględnieniu minimalnej odległości 500 m lub większej wynikającej z przyjętych stref ochronnych w MPZP, lub z decyzji środowiskowej).

Projekt nowelizacji ustawy zakłada dodatkowe obowiązki samorządu i inwestora w procesie konsultacji inwestycji z mieszkańcami terenów sąsiadujących z inwestycją. Ponadto, o planowanej inwestycji poinformowani będą także mieszkańcy pobliskich gmin (będą mogli wziąć udział w konsultacjach MPZP). Obowiązkowe będzie także wystąpienie o opinię do władz pobliskich gmin.

Nowelizacja ma pozytywną opinię Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu. Jej przyjęcie przez Radę Ministrów planowane jest na I kwartał 2022 r.  Spodziewany termin wejścia w życie nowych przepisów to 2022 r.

Nowelizacja ustawy o charakterystyce energetycznej budynków

Poprawa efektywności energetycznej budynków, inteligentne technologie w sektorze budowlanym i poprawa jakości powietrza – to przewidywane efekty nowelizacji ustawy o charakterystyce energetycznej budynków, którą 20 stycznia br. pozytywnie zaopiniował Stały Komitet Rady Ministrów.

Prowadzone prace legislacyjne wynikają w głównej mierze z obowiązku wdrożenia dyrektywy 2010/31/UE. Projekt nowelizacji obejmuje problematykę:

• długoterminowej strategii renowacji budynków;
• udostępniania do celów statystycznych i badawczych danych płynących ze sporządzanych świadectw charakterystyki energetycznej;
• wyposażenia budynków niemieszkalnych w systemy automatyki i sterowania;
• przeglądów systemów ogrzewania i klimatyzacji;
• sporządzania i przekazywania świadectw charakterystyki energetycznej oraz protokołów z kontroli systemów ogrzewania lub systemów klimatyzacji, w tym weryfikacji tych dokumentów pod kątem prawidłowości i rzetelności sporządzenia;
• efektywnego systemu informowania nabywców i najemców nieruchomości o charakterystyce energetycznej budynków.

Opracowany projekt wpisuje się w długoterminową politykę – zapewnienia odpowiedniej charakterystyki energetycznej nowoprojektowanych budynków oraz głębokiej termomodernizacji i stopniowego odchodzenia od miejscowych, konwencjonalnych źródeł energii.

Projekt uchwały Rady Ministrów w sprawie przyjęcia „Długoterminowej strategii renowacji budynków”

Strategia prezentuje ścieżkę osiągnięcia głębokiej termomodernizacji zasobów budowlanych w Polsce z podziałem na lata 2030, 2040 i 2050. Zgodnie z nią krajowe budynki powinny zostać zmodernizowane w sposób spójny z transformacją w kierunku gospodarki neutralnej klimatycznie (w perspektywie do 2050 r.).

Transformacja do efektywnie energetycznego i niskoemisyjnego sektora budowlanego ma przyczynić się do osiągnięcia celów unijnych w redukcji emisji gazów cieplarnianych oraz zanieczyszczeń powietrza (pyłu zawieszonego PM10 i PM2,5 oraz benzo(a)pirenu), dekarbonizacji i wzrostu wykorzystania energii z odnawialnych źródeł.

Dokument przedstawia także kompleksową diagnozę wyzwania, którym jest poprawa efektywności energetycznej sektora budowlanego.

Obowiązek przygotowania strategii wynika z art. 2a dyrektywy 2010/31/UE. Przedłożenie Komisji Europejskiej dokumentu jest konieczne również, aby spełnić warunkowość wstępną dla perspektywy UE na lata 2021-2027, od której spełnienia zależy dostępność środków unijnych.

Projekt uchwały oczekuje na przekazanie na posiedzenie Radę Ministrów.

Życiorys Artura Sobonia

Minister Artur Soboń urodził się 13 marca 1977 r. w Świdniku.

W latach 2018-2021 Artur Soboń sprawował funkcje wiceministra w resortach gospodarczych rządu: budownictwo i nieruchomości, fundusze europejskie, aktywa państwowe.

W 2019-2021 pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych oraz pełnomocnika rządu do spraw instrumentów finansowania rozwoju gospodarczego państwa, w tym transformacji spółek energetycznych i górnictwa węglowego. Sprawował nadzór właścicielski w spółkach prawa handlowego w imieniu Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego.

Od stycznia 2018 r. do listopada 2019 r. pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Inwestycji i Rozwoju, gdzie odpowiadał m.in. za budownictwo oraz Program Operacyjny Polska Wschodnia 2014-2020.

Od listopada 2019 r. do grudnia 2019 r. Sekretarz Stanu w Ministerstwie Funduszy i Polityki Regionalnej.

Jest absolwentem studiów magisterskich na Wydziale Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Ukończył także studia podyplomowe z zakresu prawa Unii Europejskiej na UMCS oraz rachunkowości i finansów na KUL. Ukończył studia doktoranckie z ekonomii w Kolegium Nauk Społecznych Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.

Od 2001 r. związany z Urzędem Miasta Świdnik, początkowo kierował Wydziałem Strategii i Rozwoju, następnie od 2006 r. pracował na stanowisku Sekretarza Miasta.

W latach 2006-2010 radny powiatu i społeczny członek zarządu powiatu świdnickiego. W latach 2010-2015 radny sejmiku województwa lubelskiego.

Od 2015 r. Poseł na Sejm RP. Pełni funkcję Przewodniczącego Parlamentarnego Zespołu ds. Reindustrializacji Polski oraz Przewodniczącego Parlamentarnego Zespołu Przyjaciół Lotników Polskich. Członek komisji obrony narodowej i finansów publicznych.

Źródło: Ministerstwo Rozwoju i Technologii