Stanowisko PKEE dotyczące projektu dyrektywy zmieniającej dyrektywę (UE) 2018/2001 w sprawie promowania energii ze źródeł odnawialnych

Systemy ciepłownicze i chłodnicze

Spółki zrzeszone w PKEE prowadzą szereg inwestycji w celu zastąpienia istniejących, opalanych węglem źródeł ciepła wysokosprawnymi źródłami kogeneracyjnymi wykorzystującymi gaz ziemny, ponieważ możliwość stosowania odnawialnych źródeł energii w dużych systemach ciepłowniczych jest ograniczona. W systemach tych kogeneracja bazująca na gazie ziemnym jest jedynym realistycznym i dostępnym rozwiązaniem ze względu na krajowe warunki pogodowe oraz wysokie moce i temperatury niezbędne na obszarach gęsto zurbanizowanych, co wyklucza szersze stosowanie pomp ciepła. Innym powodem jest dalsze ograniczenie podaży biomasy wskutek stosowania kryteriów zrównoważonego rozwoju dla paliw z biomasy.

W związku z powyższym PKEE stoi na stanowisku, że nowe cele dotyczące wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych w sektorze ciepłowniczym i chłodniczym zaproponowane w art. 23 ust. 1 oraz w nowym załączniku 1a, w szczególności w odniesieniu do systemów ciepłowniczych i chłodniczych na mocy art. 24 ust. 4, są zbyt ambitne. Popieramy utrzymanie indykatywnego charakteru celu wyznaczonego dla systemów ciepłowniczych. Jednakże wzrost o więcej niż 1 pp. rocznie w latach 2021-2025 będzie bardzo trudny do osiągnięcia, ponieważ po wejściu w życie dyrektywy i okresie transpozycji pozostanie niewiele czasu na osiągnięcie ewentualnego wyższego celu.

Konieczne jest również wprowadzenie mechanizmu umożliwiającego zaliczanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych wykorzystywanej do wytwarzania ciepła i chłodu do celów wyznaczonych dla sektora ciepłowniczo-chłodniczego oraz dla ciepłownictwa i chłodu systemowego, aby wspierać elektryfikację tych sektorów. Bez ustanowienia tej zasady, z uwagi na ewentualne zmiany definicji „efektywnego systemu ciepłowniczego i chłodniczego” w dyrektywie w sprawie efektywności energetycznej, istnieje ryzyko, że systemy ciepłownicze w okresie przejściowym zostaną pozbawione statusu efektywnych i nie będą mieć możliwości korzystania z dodatkowego finansowania, na przykład w celu rozwoju sieci ciepłowniczych.

Paliwa z biomasy

PKEE jest zaniepokojony ewentualnym rozszerzeniem kryteriów zrównoważonego rozwoju dla paliw z biomasy. Dalsze ograniczenia rodzajów surowców stosowanych do wytwarzania energii mogą zagrozić wykorzystaniu energii odnawialnej w Polsce, a tym samym realizacji celów UE, zwłaszcza w sektorze ciepłowniczym. Warto zauważyć, że bioenergia stanowi około 60% całkowitej produkcji energii ze źródeł odnawialnych w UE, a przyjęte już kryteria zrównoważonego rozwoju dla biomasy nie zostały w pełni wdrożone w aktach wykonawczych Komisji. W związku z tym sprzeciwiamy się wszelkim zmianom w art. 29.

Nie popieramy również wyłączenia od 2027 r. wsparcia dla produkcji energii elektrycznej z biomasy w instalacjach wytwarzających wyłącznie energię elektryczną, nowej zasady hierarchii postępowania z biomasą oraz obniżenia do 5 MWt obecnego progu stosowania kryteriów dla paliw z biomasy.

Energia elektryczna ze źródeł odnawialnych i morska energetyka wiatrowa

Członkowie PKEE z zadowoleniem przyjmują wysiłki Komisji na rzecz ułatwienia korzystania z umów zakupu energii elektrycznej (PPA), które są rozwiązaniem rynkowym, przy jednoczesnym zaspokojeniu m.in. potrzeb użytkowników zużywających duże ilości energii.

Aby ułatwić realizację nowych projektów transgranicznych i wspólnych projektów w całej UE, kryteria je definiujące powinny obejmować rozwiązania, takie jak inwestycje w formie joint venture lub konsorcjów międzynarodowych czy regionalnych. Obecnie są to najczęstsze sposoby realizacji morskich projektów wiatrowych. Przyczyniłoby się to w znacznym stopniu do rozwoju współpracy regionalnej, nawet gdyby między zaangażowanymi państwami członkowskimi nie istniały fizyczne połączenia.

Ponadto uważamy, że obowiązek uzgodnienia projektów transgranicznych do końca 2025 r. wymaga znacznie dłuższej perspektywy. Należy również doprecyzować, że wspólne projekty nie mogą zagrozić już realizowanym projektom, w szczególności w sektorze morskiej energetyki wiatrowej, gdzie liczba możliwych lokalizacji jest istotnie ograniczona.

Źródło: Polski Komitet Energii Elektrycznej