Odnawialne źródła energii: czym jest drewno energetyczne – nowa definicja ustawowa
W znowelizowanej w ub. r. ustawie o OZE[1] pojawiła się nowa definicja pojęcia „drewno energetyczne”. Jest ona czasowa i obowiązuje od 1 października 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. Uczestnicy rynku zgłaszają do URE wątpliwości interpretacyjne.
Zgodnie z nową definicją sformułowaną przez ustawodawcę, za drewno energetyczne, uznaje się:
- surowiec drzewny niebędący drewnem tartacznym i skrawanym, stanowiącym dłużyce, kłody tartaczne i skrawane oraz niebędący materiałem drzewnym powstałym w wyniku procesu celowego rozdrobnienia tego surowca drzewnego;
- produkty uboczne będące efektem przetworzenia surowca drzewnego, niezanieczyszczone substancjami niewystępującymi naturalnie w drewnie;
- odpady, będące efektem przetworzenia surowca drzewnego, niezanieczyszczone substancjami niewystępującymi naturalnie w drewnie, zagospodarowywane zgodnie z hierarchią sposobów postępowania z odpadami.
Ponieważ uczestnicy rynku zgłaszają do URE wątpliwości interpretacyjne dotyczące w szczególności trzeciego z ww. punktów, poniżej przedstawiamy doprecyzowania, które mogą okazać się pomocne:
- Ustawy o odpadach[2] nie stosuje się do biomasy w postaci naturalnych, niebędących niebezpiecznymi, substancji, pochodzących z produkcji rolniczej lub leśnej, wykorzystywanych m.in. do produkcji energii (za pomocą procesów lub metod, które nie są szkodliwe dla środowiska, jak również nie stanowią zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi);
- wyłączenie to nie dotyczy biomasy niepochodzącej z produkcji leśnej, wytwarzanej w zakładach przetwórstwa drewna, takich jak np. tartaki[3];
- produkty przetworzenia drewna, tj. kora, strużyny, odziomki pomanipulacyjne, wałki połuszczarskie, trociny, wióry, zrębki, zrzyny, szczapy i inne pochodzące z przetworzenia tych produktów, w tym brykiety i pelety (stanowiące mechanicznie przetworzony naturalny surowiec drzewny niezawierający jakichkolwiek innych substancji), wytwarzane głównie w tartakach i spełniające warunki dla produktów ubocznych[4], mogą być uznawane przez ich wytwórców za produkty uboczne, a nie odpady[3];
- ustawa o OZE, odwołując się do produkcji leśnej, obejmuje swym zakresem zarówno drewno wyłączone spod przepisów ustawy o odpadach, jak i drewno klasyfikowane zgodnie z ustawą o odpadach, jako produkty uboczne, do których nie ma zastosowania hierarchia sposobów postępowania z odpadami;
- jako odpady klasyfikować natomiast należy m.in. pozostałości drewnopochodne z przetwórstwa drewna oraz z produkcji płyt i mebli. W przypadku tego typu drewna zakwalifikowanego przez wytwórcę jako odpad, stosować należy hierarchię sposobów postępowania z odpadami.
[1] Ustawa z dnia 16 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2020 r. poz. 1503).
[2] Art. 2 pkt 6 lit. c ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2020 r. poz. 797 z późn. zm.).
[3] Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Departamentu Leśnictwa i Łowiectwa w Ministerstwie Klimatu i Środowiska wyrażonym w piśmie z dnia 25 lutego 2021 r., znak: DLŁ-WPD.4103.1.2020.ŁW.
[4] Określone w art. 10 ustawy o odpadach.
Źródło: Urząd Regulacji Energetyki